Με νωπή ακόμα την αλμύρα τόσων μιλίων στο πρόσωπο και γεύση Ελλάδας στην ψυχή αρχίζω να γράφω και να ξαναθυμάμαι στιγμή προς στιγμή την γέννηση, την προετοιμασία και την πραγματοποίηση και αυτής της Αποστολής.

Ο ΟΦΣΕ συνεχίζοντας την ιστορία των Αποστολών του σε ακριτικά νησιά της Ελλάδας, αυτή την φορά ετοιμάζεται να ανταμώσει τους κατοίκους των Λειψών-Ακρών- Φούρνων, στα Δωδεκάνησα. Τα ονομάσαμε ” Πολυνησία των Αρκών” λόγω του πλήθους τους και της κοντινής απόστασης που χωρίζει το ένα από το άλλο.

Αν όμως είναι κοντά μεταξύ τους, είναι μακριά για μας που ξεκινάμε από τις Τζιτζιφιές. Τα μίλια περίπου 170, Ικάριο, ένα δύσκολο ανοιχτό πέρασμα.

Η ημερομηνία αναχώρησης ορίστηκε για τις 12/10/01. Δημιουργούνται λοιπόν ομάδες με ψυχή αλλά και δυναμισμό, πίστη και προσήλωση στον ιερό σκοπό της Αποστολής. Να μαζευτούν όσο το δυνατόν περισσότερες προσφορές και δώρα για τα παιδιά- τους νέους αυτών των νησιών. Οι νέοι είναι η ψυχή κάθε τόπου. Πόσο μάλλον σε αυτά τα νησιά που λόγω της ιδιάζουσας γεωγραφικής τους θέσης δεν πρέπει να ερημώσουν. Λόγω της μεγάλης απόστασης, η λεγόμενη μικρή ομάδα η κίτρινη, θα αρχίσει το ταξίδι την Πέμπτη 18/10 και θα διανυκτερεύσει στην Τήνο. Μαζί της και άλλα 3 μεγαλύτερα σκάφη, που είναι επιφορτισμένα με το δύσκολο έργο του ανεφοδιασμού όλων των σκαφών.

Πέμπτη μεσημέρι και όλοι βρίσκονται με ένα τηλέφωνο στο χέρι: που είστε; Νότια της Μακρονήσου έχει πολύ θάλασσα αλλά προχωράμε. Και τα θηρία συνέχισαν Στην Τήνο, μας έλεγαν τα νέα ότι κρατιόντουσαν από τις κολόνες αλλά αυτοί ανέβαιναν και κατέβαιναν την αφρισμένη θάλασσα που είχε ενάντια στης προβλέψεις κυματισμό 7-8 μποφόρ. Το βράδυ τους βρήκε στο λιμάνι της Τήνου να διορθώνουν της ζημίες στα σκάφη τους.

Παρασκευή 19/10/01 Από τον Όμιλο, την Ανάβυσσο, το Λαύριο έπεφταν σκάφη που αντάμωναν στην πορεία τους προς την Τήνο. Το 7αρι μεταξύ Τάμελου και Τήνου δεν έλεγε να πέσει. Έτσι το τελευταίο σκάφος της Αποστολής μπαίνει στο λιμάνι στις 12 το μεσημέρι. Ήδη έχουμε αργήσει. Τα μίλια ακόμα μέχρι τους Λειψούς ήσαν πολλά και η μέρα μικρή γιαυτο η Επιτροπή αποφάσισε να μείνουμε στην Τήνο.

Σάββατο 20/10/01

Από τις 6 ώρα μαζεύονται οι κυβερνήτες στα σκάφη και πριν την αυγή είμαστε στην έξοδο του λιμανιού. Τα χρώματα των σημαιών μας δεν φαίνονται παρά μόνον ο περίβλεπτος και το πράσινο κόκκινο. Το VHF στο κανάλι 71 δούλευε πυρετωδώς. Οι ομαδάρχες καλούν τα σκάφη των ομάδων τους.Οι ομάδες άργησαν να ξεχωρίσουν η μια από την άλλη, αλλά όταν ο ήλιος ανέτειλε στο βάθος του ορίζοντα ήδη ταξιδεύαμε ομαδικά το Ικάριο. Οι πλώρες κοίταζαν βόρεια Πάτμο. Ο καιρός δεν ήταν πάνω από 4-5 και η μορφή του κυματισμού πολύ βοηθητική για την πορεία μας. Περίπου 9.30 παραπλέαμε την Πάτμο με κατεύθυνση το λιμάνι των Λειψών.
Καβατζάροντας τον μικρό κάβο φαίνεται ο πρώτος στόχος μας. Οι μηχανές σταματούν και η ετοιμασία για την αντάμωση, για την αντάμωση με τους ακρίτες μας ξεκινά. Τώρα τα σκάφη μας αφήνονται ελευθέρα, ξέροντας ότι πάλι θα υπακούσουν στις προσταγές των κυβερνητών τους. Κι όλα μαζί τόνα δίπλα στο άλλο, σε μια παράλληλη γραμμή, θα πλεύσουν λίγες δεκάδες μέτρα που μας έχουν απομείνει μέχρι το ντόκο. Οι κόρνες ηχούν και η ήρεμη εισβολή αρχίζει. Τους λέμε – είμαστε εδώ, ήρθαμε για σας δεν είστε μόνοι, σας χαιρετάμε Ακρίτες μας. Και τότε τις κόρνες τις δικές μας τις καλωσορίζει η φιλαρμονική του νησιού. Δένουμε τα σκάφη και βγαίνουμε.

Πατάμε Λειψούς. Μπροστά μας μικρά παιδιά ντυμένα με τοπικές ενδυμασίες σέρνουν τον χορό , τον ίδιο που χόρευαν οι γιαγιάδες τους και θα χορεύουν τα παιδιά τους. Βλέπω τους συνταξιδιώτες μου. Μοιάζουν συνεπαρμένοι, Νοιώθω σα να μου λένε “Τα καταφέραμε”. To καλωσόρισμα του Δημάρχου και η απαγγελία του του ποιήματος που μας έδωσε να μεταφέρουμε ο Θόδωρος Κακλαμανάκης όταν ήλθε για το σκοπό αυτό να μας συναντήσει στον Πάτροκλο, τα παιδιά να εξακολουθούν να χορεύουν, η συγκίνηση του μαέστρου που παίρνει το εμφώνιο, δώρο από τον κύριο Μελιδωνιάτη,οι κυβερνήτες να μεταφέρουν τα δώρα από τα σκάφη τους.Εικόνες που μας λένε ότι αυτή η χώρα δεν θα πεθάνει ποτέ. !!! Δυο σκάφη έρχονται από το πέλαγος. Όταν ζυγώνουν αναγνωρίζουμε τους φίλους μας από τον Παγκρήτιο Ο.Φ.Σ.

Ο πρόεδρος του Ομίλου μας έχοντας δίπλα του τα παιδιά και τις επτά γυναίκες που συμμετείχαν στην Αποστολή αντάλλαξε αναμνηστικά και χαιρετισμούς με τον Δήμαρχο. Ο χρόνος όμως παραμονής μας στο όμορφο αυτό νησί, τους Λειψούς είναι περιορισμένος. Η ώρα είναι 11 και στις 4 πρέπει να αναχωρήσουμε για Αρκούς και Φούρνους. Μέσα σε αυτές τις ώρες οι εκφράσεις φιλοξενίας και ευχαριστίας του Δημάρχου διαδέχονται η μια την άλλη.

Το ξεροτήγανο το τοπικό φανταστικό κρασί, το γεύμα στην ταβέρνα με τα νοστιμότατα, σπιτικά μαγειρεμένα φαγητά, αλλά και τα δώρα που δόθηκαν στον καθένα μας χωριστά από τον ίδιο τον Δήμαρχο, θα μας θυμίζουν πάντα τους Λειψούς. Εδώ δόθηκαν από τους ομαδάρχες στον Δήμαρχο και στους φίλους από την Κρήτη που πάντα είναι μαζί μας στις Αποστολές, αναμνηστικές σημαίες υπογεγραμμένες από τους κυβερνήτες.
Τα σκάφη πλέουν προς Αρκούς ,Μαράθι, Τηγανάκι. Τι να προλάβεις να δεις από αυτή την ομορφιά; Γέμισαν τα νησάκια από φουσκωτά σκάφη, εκεί δεν σου φθάνουν μέρες, πως να τα χορτάσεις μέσα σε δέκα λεπτά; Και μπρος ολοταχώς να διανύσουμε τα 17 μίλια που χωρίζουν τους Αρκούς από τους Φούρνους.θα φθάσουμε εκεί περνώντας το στενό δίαυλομεταξύ θύμαινας και Φούρνους. Τα Σκάφη πέρασαν με πολύ προσοχή και βγήκανε στο άνοιγμα μπροστά από το λιμάνι των Φούρνων. Το βραδάκι και ο πλαϊνός κυματισμός έκανε την συγκέντρωση και είσοδο στο λιμάνι πιο προσεκτική. Ο Δήμαρχος η αντιδήμαρχος και πολλοί από τους κατοίκους μας υποδέχθηκαν στην αποβάθρα και απέδειξαν άλλη μια φορά ότι η φιλοξενία είναι στο αίμα τους. Στις 8 το βράδυ μαζευτήκαμε στην ταβέρνα που είχε ορίσει ο Δήμαρχος. Φρέσκα ψάρια γέμισαν τα τραπέζια μας και το κρασί ξεχείλιζε τα ποτήρια σαν τα σηκώναμε ψιλά για να ευχηθούμε στους φίλους συνταξιδιώτες μας. Δόθηκαν τα δώρα και αναμνηστικά. Η χαρά μεγάλη που γύρω μας πολλά, μα παρά πολλά παιδιά παίζουν, χορεύουν, και χειροκροτούν το τοπικό χορευτικό συγκρότημα.
Μαζί τους και εμείς χειροκροτούμε με συγκίνηση τα νιάτα αυτού του νησιού που με περίσσια χάρη σέρνουν τον Ικαριώτικο. Η εικόνα των παιδιών που στέκονται δίπλα στο ιστό της σημαίας καθώς αυτή κυματίζει μας συναρπάζει. Πάντα φυσάει ένα βοριαδάκι στο Αιγαίο. Λες και είναι αυτό που δεν κοιμίζει τους Αιγαιοπελαγίτες για να φυλάνε Θερμοπύλες.

Το ξημέρωμα της Κυριακής μας βρίσκει όλους αγουροξυπνημένους αλλά έτοιμους για την επιστροφή η οποία αποδείχθηκε μια βόλτα στο Αιγαίο.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Μπράβο στο Γιώργο Χουρμουζιάδη, στην Μαριάνθη Καπαρού, και στον Πατέρα Δεσποτίδη Συμπληρώνουν και τις τρεις γενιές που δέχονται το ταξίδι στο πέλαγος με την ίδια χαρά.

ΜΙΚΡΑ και ΜΕΓΑΛΑ

Μπράβο στον Αράπογλου που μόλις σταμάτησε ένα σκάφος από βλάβη λίγο πριν από τους Φούρνους, το πλησίασε, το έδεσε και το ρυμούλκησε σε ελάχιστο χρόνο

Η βλάβη που παρουσιάστηκε στο παραπάνω σκάφος επισκευάστηκε από τον κυβερνήτη του στην γλίστρα των Φούρνων με αλλαγή αλλού ποδαριού που είχε προβλέψει να έχει μαζί του.

Εντύπωση μας έκανε ο Δήμαρχος των Φούρνων που ο ίδιος με το φορτηγάκι του Δήμου κουβαλούσε τις βενζίνες για τον ανεφοδιασμό των σκαφών μας.

Το μικρότερο σκάφος που συμμετείχε ήταν 5 μέτρα Ενώ το μεγαλύτερο 9,30 μέτρα.

Τα σκάφη του Ο.Φ.Σ.Ε. που συμμετείχαν, αν στεκόντουσαν το ένα πίσω από το άλλο θα δημιουργούσαν ένα πλοίο μήκους 163 μ και ιπποδύναμη 4.195 ΗΡ

Και στους Λειψούς και στους Φούρνους υπήρχαν πολλά παιδιά ενώ στους Αρκούς μόνο 2 !!!!