Του Σπύρου Πριόβολου

Τα είχε όλα :καλό φαγητό – γλέντι – ποτό – επισκέψεις στα ναυπηγεία του νομού – χιόνι – βροχή αλλά και πολιτιστικές εξορμήσεις στα μουσεία.

Έχει γίνει θεσμός πλέον και η Γαμοπιλαφιάδα που οργανώνει για δεύτερη συνεχή χρονιά η Λέσχη Φουσκωτών Σκαφών Χανίων. Η επιτυχία της πρώτης εκδήλωσης, προπαγάνδισε και διαφήμισε τις επόμενες ούτως ώστε οι συμμετοχές από μέλη άλλων ομίλων να θεωρείται δεδομένη. Έτσι παρ’ όλες τις άσχημες καιρικές συνθήκες, με αεροπλάνα και βαπόρια από την Παρασκευή τα ξημερώματα άρχισαν να φθάνουν μέλη του ΟΦΣΕ, του ΙΑΣΩΝΑ, των ΤΡΙΤΩΝΩΝ της Κω και βεβαίως από τον ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ.
Για τους τυχερούς που μπόρεσαν να βρεθούν στα Χανιά από Παρασκευή ξημερώματα, κάτω από καταρρακτώδη βροχή, ένα πολύ πλούσιο πρωινό, εμπλουτισμένο και με την γνωστή Χανιώτικη μπουγάτσα στο σπίτι του γραμματέα της λέσχης Αντρέα Μαυριγιαννάκη, ήταν ότι καλύτερο. Απολαμβάνει όμως κανείς καλύτερα το πρωινό όταν συνοδεύεται από τραγούδι και πιάνο που μας προσέφερε τόσο η οικοδέσποινα Τζίνα, όσο και η φίλη μας η Κατερίνα.

Αργότερα οι δρόμοι των γυναικών και των αντρών χωρίστηκαν, η Τζίνα είχε οργανώσει Πολιτισμική ξενάγηση στα Μουσεία της πόλης στις γυναίκες, έχοντας ετοιμάσει οδηγό και φάκελο για κάθε γυναίκα. Επισκέφτηκαν το σπίτι του Βενιζέλου στη Χαλέπα που το διαχειρίζεται το ίδρυμα Βενιζέλου με ντοκουμέντα από την πλούσια ιστορία του και τις πένες που υπέγραψε τις συνθήκες, το αυτοκίνητό του τρυπημένο από σφαίρες στην απόπειρα δολοφονίας του. Απέναντι ακριβώς επισκέφθηκαν την εκκλησία της Μαγδαληνής, μιας από τις ωραιότερες και αριστοκρατικότερες εκκλησίες των Χανίων με όμορφο περίγυρο σαν αρχοντικό. Συνέχισαν, στο Αρσενάλι μπροστά στο λιμάνι που λειτουργούσε ως νεώριο χτισμένο το 1585 που σήμερα στεγάζει το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου. Επόμενη επίσκεψη ήταν στο Ναυτικό μουσείο και τον Άγιο Νικόλαο στην πλατεία της Σπλάντζιας (παλιά μουσουλμανική συνοικία). Η εκκλησία αυτή έχει στην άκρη μιναρέ γιατί κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας είχε μετατραπεί σε τέμενος και εσωτερικά έχει διακόσμηση καθολικού ναού. Μπροστά στην πλατεία της Σπλάντζιας είναι ένας μεγάλος πλάτανος, εκεί όπου οι Τούρκοι έσφαξαν τον Δασκαλογιάννη.
Ο Αντρέας, ο Γραμματέας της Λέσχης ανέλαβε την ξενάγηση των αντρών στα Ναυπηγεία των Χανίων με πρώτο των αδερφών Σταυρουλάκη που παράγουν τα φουσκωτά σκάφη Skipper στα Χανιά και μετά το Ναυπηγείο του Βασίλη Κελαϊδή που κατασκευάζει τα καταξιωμένα πλαστικά Kreta Mare. (ένθετο Skipper + Kreta Mare). Μεσημέρι άντρες και γυναίκες ανταμώσαμε σε μια πολύ καλή ταβέρνα το «Μπακαλιάρο», παρέα με αρκετούς φίλους μας από τη Λέσχη των Χανίων.

Παρασκευή βράδυ και είχαν καταφθάσει πλέον όλοι οι επισκέπτες και συναντηθήκαμε σε ένα όμορφο καφέ στο λιμάνι. Στο λιμάνι με την μοναδική ομορφιά ακόμα και όταν πέφτει δυνατή βροχή και το αντιμάμαλο να ανεβαίνει στην προβλήτα. Παρατηρούσαμε τα κύματα που έσκαζαν στον πέτρινο φάρο που στέκει αγέρωχος στην είσοδο του λιμανιού. Η πρώτη μάζωξη θα γινόταν στο εκπληκτικό καλλιφαγείο, το «Μανουάλι», πίσω από το Αρσενάλι, όπου ο Χατζηφώτης μας ξετρέλανε με τις εκπληκτικές Χανιώτικες νοστιμιές. Οι γνωστές γαστρονομικές συνευρέσεις, που είναι πολιτισμική μήτρα της Κρήτης, περιλάμβαναν Παππούδια (σιτάρι – κουκιά – ρεβίθια με κρεμμύδι ψιλοκομμένο) , Καλλιτσούνια με σπανάκι και κρεμμύδι, πατάτες οφτές, κατσικάκι με ασκρολίμπους, Συμπεθεριό σκάρας και ένα σωρό άλλες λιχουδιές, φτιαγμένες όλες με ολόφρεσκα και οικολογικά προϊόντα. Η μουσική αλλά και η διάθεση για γλέντι ήταν τόσο έντονη που γρήγορα μας ανέβασε όλους επάνω για χορό και παρόλη την κούραση η διασκέδαση κράτησε μέχρι πολύ αργά. Όσοι βέβαια έχουν στο αίμα τους το ξενύχτι τα κλαμπάκια τους περίμεναν για τη συνέχεια.

Σάββατο πρωί 23 Γενάρη και το πούλμαν που διέθεσε η Λέσχη μας περίμενε για να ανεβούμε ψηλά στα Λευκά Όρη, εκεί που είχαν οργανώσει τη Γαμοπιλαφιάδα. Με διάθεση σχολικής εκδρομής, με τραγούδια, ανέκδοτα και πειράγματα και μετά από 50 χιλιόμετρα, στο δρόμο για Σφακιά, φθάσαμε μέχρι το χωριό Ασκύφου και συγκεκριμένα στον οικισμό Καρέ, όπου βρίσκεται το Πολεμικό Μουσείο με ευρήματα από όπλα που χρησιμοποιήθηκαν κυρίως κατά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο στην Κρήτη. Κάτω από τις βουνοκορφές των Λευκών Ορέων και σε υψόμετρο πάνω από 700 μέτρα, στο μέρος που από το 1821 ήταν σημείο μαχών, ο Γιώργος Χατζηδάκης 20ρης στην περίοδο του Β Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε να συγκεντρώνει όποιο πολεμικό υλικό εύρισκε στην περιοχή του ή στην ευρύτερη περιοχή είτε από τον πόλεμο είτε παλαιότερο από την εποχή του Δασκαλογιάννη. Έτσι σιγά σιγά, στο σπίτι του δημιούργησε μια πολύ μεγάλη ιδιωτική συλλογή που αξίζει τον κόπο να την επισκεφθεί κανείς και να ξεναγηθεί από το γιο του πλέον στο ασφυκτικά γεμάτο στεγασμένο ή υπαίθριο χώρο του μουσείου. Να δει κάθε είδους ντουφέκια και πιστόλια, κάθε λογίς όπλα, χειροβομβίδες, νάρκες, πολυβόλα, στολές και κράνη ακόμα και το πιλοτήριο με τους έλικες από στούκας που συνετρίβει στα βουνά της Κρήτης. Σήμερα ο γιός του προσπαθεί να συντηρήσει τα εκατοντάδες πολύτιμα εκθέματα με δικά του έξοδα και δυστυχώς πολλά από αυτά βρίσκονται εκτεθειμένα στον προαύλιο χώρο κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες και δυστυχώς δεν έχει βρεθεί κάποιος φορέας να του παραχωρήσει ένα χώρο να στεγαστεί όλος αυτός ο πλούτος.

Πολλοί δημοσιογράφοι από ξένα περιοδικά έχουν επισκεφθεί τον χώρο αλλά και πολλοί Γερμανοί στρατιώτες που βρέθηκαν στην περιοχή και έχουν αναγνωρίσει γνωστούς σε φωτογραφικό υλικό που διαθέτει το μουσείο. Μοναδική και με πάθος είναι και η ξενάγηση που κάνει σε κάθε επισκέπτη ο Χατζιδάκης, για κάθε αντικείμενο της συλλογής του, προσφέροντας στο τέλος και μια ρακή.
Πολύ κοντά στο μουσείο, βρίσκεται και το κυνηγετικό σκοπευτήριο Ασκύφου, ένας παράδεισος για τους κυνηγούς και όχι μόνο, μια επιχείρηση που καλύπτει όλο τον κύκλο κυνηγού. Ξεκινά από το σκοπευτήριο όπου με καραμπίνες σου δίνεται η δυνατότητα να πετύχεις ιπτάμενους στόχους, δίπλα το ξύλινο σαλέ να σου προσφέρει κοντά στο τζάκι ένα ζεστό ρόφημα από άγρια βότανα. Αν θέλεις να κυνηγήσεις υπάρχει με ένα μικρό σχετικά κοστολόγιο να κυνηγήσεις λαγούς, πέρδικες, φασιανούς ή ορτύκια που απελευθερώνουν από εκτροφείο που λειτουργεί κοντά στο σκοπευτήριο και ψάχνεις να τα βρείς στο βουνό. Και ασφαλώς δεν χρειάζεται να φύγεις για να βρεις διανυκτέρευση μιας και έχουν κατασκευάσει και ξύλινα σπιτάκια για τη διαμονή των κυνηγών. Μια δηλαδή απόλυτα οργανωμένη ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή, την οποία είχε εντάξει στο πρόγραμμα η Λέσχη να επισκεφτούμε. Πολλοί από εμάς που θεωρούσαμε ότι είμαστε καλοί στο σημάδι τα βρήκαμε σκούρα στην στόχευση ιπτάμενων στόχων που εκτοξεύονταν.

Αυτό όμως που απολαύσαμε ήταν το σαλέ με τη ζεστή του ατμόσφαιρα, το υπέροχο τσάι του βουνού, που στο τέλος προσθέτοντας και ρακή γινόταν εξαίσιο.
Σε αυτή την πιο απείθαρχη από τα παλιά χρόνια περιοχή της Κρήτης, στα άγρια ολόλευκα από το χιόνι βουνά, γεμάτα από αρωματικά βότανα και φυτά, βόσκουν ελεύθερα τα αγριοκάτσικα. Κάποια από αυτά είχαν σφάξει για να φτιάξουν από το ζουμί τους το γαμοπίλαφο που μας περίμενε ζεστό λίγο πιο κάτω στο χωριό Ίμπρος και στην ταβέρνα ΚαληνΩρισμα (καλως ορίσατε). Ήταν το κρύο, ήταν η ώρα που είχε περάσει, ήταν η αναμονή να γευτούμε τους νόστιμους μεζέδες και είχαν πέσει τα σάλια μας και δεν είμαι από αυτούς που τρώνε πολύ αλλά από αυτούς που απολαμβάνουν και με διάρκεια το φαγητό και το ποτό. Μετά τα ορεκτικά και τις πίτες ήρθε το φρεσκοφτιαγμένο γαμοπίλαφο. Το γαμοπίλαφο γίνεται από ζουμί που βγάζουν αφού βράσουν ζυγούρι 2-3 ετών, και το ανακατεύουν σε σωστή αναλογία με ζουμί από αλανιάρα κότα. Λέγεται ότι είναι το πρώτο Viagra και αυτό που δίνει τις ερωτικές ιδιότητες είναι η στάκα που βάζουν στο τέλος σβήνοντας το χαρμάνι. Στάκα είναι η παχιά πέτσα που δημιουργείται στην κορυφή από το φρέσκο κατσικίσιο γάλα, ή όπως τη λένε τοπικά «τσίπα».

Μεταφορικά η έννοια τσίπα σημαίνει άσεμνη, χωρίς δηλαδή πέτσα, όπως και οι πόρνες που χαρακτηρίζονται «ξετσίπωτες». Ακολούθησε ένα εκπληκτικό καπνιστό χοιρινό, λουκάνικα τοπικά, σίγλινο, τυριά και πολύ κρασί και ρακές. Οι λυράρηδες ξεκίνησαν να παίζουν και γρήγορα η πίστα γέμισε με πρώτους τους άντρες (καθότι βρισκόμαστε στην Κρήτη και οι γυναίκες φαινομενικά έχουν το δεύτερο λόγο). Βεβαίως οι γυναίκες ήταν αυτές που χόρεψαν περισσότερο με πρωτοστάτη την Ασημένια που πέρυσι μας δίδαξε κρητικούς χορούς και καλά τα πήγαν και οι γυναίκες του ΙΑΣΩΝΑ αλλά και του ΟΦΣΕ. Έξω από την ταβέρνα ακούγονταν ομοβροντίες από μπαλοθιές γιατί δεν είναι δυνατόν σε χαρά να μην ρίχνουν όλοι οι κρητικοί. Πολλές μαντινάδες ακούστηκαν και ξεχώρισα μια του Παύλου Πολάκη, μέλος του Δ.Σ. του ΝΑΥΤΙΛΟΥ και υποψήφιου Δημάρχου Σφακίων «Μόνο εκείνος που αγαπά μπορεί να το πιστέψει, πως της αγάπης ο καημός σου σταματά τη σκέψη»

Εμείς μέσα διασκεδάζαμε και όσο έπεφτε η νύχτα άρχισε έξω να πέφτει πολύ πυκνό χιόνι, δημιουργώντας μια εκπληκτική ατμόσφαιρα. Παράλληλα όμως δημιουργούσε και την ανάγκη να φύγουμε πριν αποκλειστούμε με το λεωφορείο στο βουνό. Παρόλη την κούραση και το ποτό οι περισσότεροι συνεχίσαμε και στα γεμάτα κόσμο όμορφα μπαράκια γύρω από το λιμάνι μέχρι τα ξημερώματα.

Την Κυριακή το ξύπνημα ήταν λίγο πιο χαλαρό, με καφεδάκι και κουβεντούλα γύρω από το λιμάνι. Είχε σταματήσει και η βροχή και δόθηκε η δυνατότητα σε αυτούς ιδιαίτερα που είχαν έρθει για πρώτη φορά να περπατήσουν γύρω από το λιμάνι. Να θαυμάσουν την αρχιτεκτονική του φάρου που στέκεται στο σημείο αυτό για πάνω από 500 χρόνια. Το φάρο που έχει γίνει σημείο αναγνώρισης της πόλης παγκόσμια. Τον φάρο που μετά από μια μεγάλη επισκευή το 1830 από τους Αιγύπτιους έδωσαν την μορφή μιναρές από τη μέση και πάνω, αλλάζοντας το παλιό του σχήμα. Να μην ξέρουν τι να πρωτοθαυμάσουν από τα εκπληκτικά κτίρια γύρω από το λιμάνι με τα έντονα χρώματα και τα νεώρια. Να περπατήσουν την περιοχή Κουμ Καπί στα Ταμπακάρια, τα κτίρια όπου παλιά επεξεργάζονταν δέρματα με τη μοναδική αρχιτεκτονική τους που έχουν κριθεί διατηρητέα και τώρα τα αναστυλώνουν . Να περιπλανηθούν στα γραφικά στενά της παλιάς πόλης με τα αμέτρητα τουριστικά καταστήματα.
Για μεσημέρι το πρόγραμμα προέβλεπε κοπή πίτας στο κέντρο ΠορτοΚάλι με ζωντανή μουσική. Γεμάτο το κέντρο τόσο από τους Χανιώτες όσο και από τους επισκέπτες. Εναρκτήρια ομιλία του Προέδρου της Λέσχης Βασίλη Μυλωνά που έκανε μια αναφορά στην επιτυχημένη οργάνωση της Πανελλήνιας Συνάντησης που είχαν αναλάβει για το 2009 στην Νάξο, ευχαριστώντας όχι μόνο τα μέλη του Δ.Σ. αλλά και όλους όσους συνέβαλαν στην επιτυχή της διοργάνωση.

Συνέχισαν με απονομές αναμνηστικών στους τοπικούς φορείς Νομαρχία – Δημαρχία και Λιμενικό Ταμείο που είναι πάντα στο πλευρό του και ακολούθησαν ανταλλαγές αναμνηστικών μεταξύ ομίλων. Δεν μπορούσε βέβαια να απουσιάσει και η «Πανελλήνια» Έπαρχος Κυθήρων Χριστίνα Φατσέα η οποία παραβρίσκεται σε κάθε εκδήλωση των ομίλων Φουσκωτών Κρήτης και Αθήνας. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε τόσο και στο ΚΥΔΩΝ TV που εκπροσωπείτο από τον διευθυντή του Γιάννη Ξυγκάκη που καλύπτει όλες τις δραστηριότητες της Λέσχης αλλά και του κατασκευαστή των φουσκωτών SeaQuest Καραντώνη που είναι χορηγός της Λέσχης τους. Η διάθεση ήταν πολύ ανεβασμένη και μετά το γαμοπίλαφο που και εδώ ήταν στο μενού καθώς και την τούρτα (κρεατόπιτα), όλοι ανεβήκαμε στην πίστα για χορό. Από Κρητικά ξεκίνησαν και με νησιώτικά και ζεμπεκιές συνεχίσθηκε το γλέντι μέχρι που τα τελευταία αεροπλάνα έφευγαν και έπρεπε να αποχαιρετήσουμε τους φίλους μας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν συνεχίσθηκαν οι πλάκες και η πολύ καλή διάθεση και μέσα στο αεροπλάνο που θύμιζε και εδώ σχολική εκδρομή.
Τέτοιες εκδηλώσεις μπορεί να έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό τη διασκέδαση αλλά αυτό που έχουν επιτύχει πιο πολύ είναι να ισχυροποιούνται πιο πολύ γνωριμίες που πολλές μετατρέπονται σε φιλίες. Δίνεται η ευκαιρία ακόμα και σε μέλη διαφορετικών ομίλων Αθήνας να γνωριστούν μεταξύ τους. Δίνεται η δυνατότητα να γίνουμε όλοι μια μεγάλη παρέα και να βοηθά ο ένας τον άλλο. Δίνεται η δυνατότητα να γνωρίσει κανείς διαφορετικούς τρόπους ζωής αλλά και φιλοξενίας και είναι έντονο στην Κρήτη που φημίζεται τόσο για την φιλοξενία όσο και για την κουζίνα της. Είναι εκδηλώσεις που μπορούν να γίνουν παράδειγμα και σε άλλους ομίλους.
Παραλειπόμενα

• Συνεδρίασε και το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας αποτελούμενο από τον Προεδρο Γιάννη Τυρακη καθώς και τους Γιωργο Τούντα, Γιωργο Δραγάτη και Αντώνη Ντρίτση και διαπίστωσε ότι λόγω γραφειοκρατικών διαδικασιών, καθυστερούν κάποιοι όμιλοι να εναρμονίσουν τα καταστατικά τους με αυτό της Ομοσπονδίας. Επιβεβαίωσαν την απόφαση της Στεριανής Συνάντησης τον Οκτώβρη του 2009, ότι όσοι είναι καταστατικά τακτοποιημένοι, θα προχωρήσουν σε εκλογές στην Πανελλήνια Συνάντηση Φουσκωτών στην Χίο το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου.
• Όπως μου είπε ο Γιώργος Τούντας οι εκδηλώσεις αυτές δένουν την Ελλάδα και ιδιαίτερα Παρασκευή βράδυ αισθάνθηκαν αρκετοί «άγγιγμα ψυχής»
• Για πρώτη φορά η Λέσχη δημιούργησε χειρόγραφο facebook, ένα λεύκωμα που ο καθένας έγραφε τις εντυπώσεις του, άλλος με μαντινάδες και άλλος με λόγια καρδιάς
• Το φουσκωτό SeaQuest χορηγία του Καραντώνη που είχαν βάλει σε κλήρωση από τη Νάξο, κέρδισε τελικά ένας ηλικιωμένος που είχε πάρει τον λαχνό από την Αθήνα.
• Πολλά ήταν και τα δώρα που κληρώθηκαν και κάθε λαχνός αντιπροσώπευε και ένα δώρο, πολλά εκ των οποίων μεγάλης αξίας.
• Όλα τα μέλη του προεδρείου αλλά και ο πρόεδρος Βασίλης Μυλωνάς ήταν δίπλα στους επισκέπτες προσπαθώντας να τους βοηθήσουν σε όποιο πρόβλημα και αν προέκυπτε.
• Στο αεροπλάνο συναντήσαμε έναν νεαρό που βλέποντας τις πλάκες που κάναμε μας θυμήθηκε όταν ταξιδεύαμε στην επιστροφή από τα Καζανέματα και ζήτησε να συμμετέχει στις συζητήσεις μας μέσω της σελίδας μου στο facebook που έχω καταχωρήσει πολλές φωτογραφίες και γίνονται πολλά σχόλια αλλά και πειράγματα.
• Μεγάλη η συμμετοχή των μελών τόσο του ΟΦΣΕ όσο και του ΙΑΣΩΝΑ, αλλά και ο ΝΑΥΤΙΛΟΣ είχε για πρώτη φορά μεγάλη συμμετοχή. Ο ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΣ παρόλο που είχε προγραμματισμένες εκδηλώσεις στο ΗΡΑΚΛΕΙΟ εκπροσωπήθηκε.