|
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ
 |
Πέμπτη 1 Μαΐου: Από τις παραλίες της αττικής στις 9 ακριβώς ξεκίνησαν τα σκάφη του ΟΦΣΕ για το μακρινό ταξίδι στα Κύθηρα.
Όπως πάντα για λόγους ασφαλείας είχανε σχηματισθεί αυτόνομες ομάδες των 10 σκαφών ώστε να υπάρχει συνεχώς έλεγχος ευελιξία αλλά και γρήγορη Βοήθεια αν χρειαζόταν.
Ο καιρός όπως άλλωστε έλεγαν και οι προβλέψεις ήταν πολύ καλός σχεδόν παντού μπουνάτσα.
Η πορεία έδειχνε το βόριο άκρο της Ύδρας όπου εκεί θα γινόταν και η πρώτη ανασύνταξη πριν από την τελική σύνταξη που είχε οριστεί να πραγματοποιηθεί στην όμορφη Μονεμβασιά στις 1,30 το μεσημέρι.
Το βόρειο άκρο της Ύδρας από την Μονεμβασιά απέχει 48 ναυτικά μίλια, τα οποία τα σκάφη μας σε περίπου δυόμιση ώρες διέσχισαν άνετα και χωρίς κανένα πρόβλημα.
Ο βράχος πάνω στον οποίο είναι κτισμένο το κάστρο της Μονεμβασιάς από την μεριά της θάλασσας παρουσιάζεται επιβλητικός, τεράστιος είναι ένα θέαμα φανταστικό και τον βλέπεις ξαφνικά μπροστά σου μόλις καβατζάρεις τον κάβο. Από το VHF τότε ακούσαμε ότι θα έπρεπε να πλησιάσουμε και να σταματήσουμε
|
| κάτω από το κάστρο για να βιντεοσκοπηθεί και φωτογραφηθεί ο ερχομός μας και αυτό ήταν ευκαιρία για μερικούς ώστε να παίξουν με τα κύματα και να κάνουν τα διάφορα κόλπα και ακροβατικά. |
Η αναχώρηση από το φιλόξενο λιμάνι της Μονεμβασιάς έγινε ακριβώς στις 2.30 το μεσημέρι. Τώρα όλος ο Όμιλος ταξίδευε μαζί, πριν φύγουμε μετρηθήκαμε και είμαστε 42 σκάφη. Έλειπε ένα που με αβαρία σταμάτησε για επισκευή στον Πόρο και ένα δεύτερο που πήγε στην Νεάπολη να παραλάβει κάτι φίλους που κατέβηκαν με αυτοκίνητο.
Μετά 18 μίλια αντικρίσαμε ψιλά τον φάρο του Ακρωτηρίου Μαλέας, όπως γραφούν οι χάρτες, του φοβερού κάβου Μαλιά για τους ναυτικούς που σήμερα είχε φορέσει τα καλά του για το χατίρι μας. Πάνω στον φάρο ψηλά διακρίναμε αμυδρά μια φιγούρα που με μας χαιρετούσε, μετά μάθαμε ότι είναι παπάς και μένει μόνιμα στον φάρο.
Για το Καψάλη έλειπαν ακόμα περίπου 25 μίλια και επειδή έπρεπε η είσοδος στο λιμάνι να γίνει ακριβώς στις 4 σταματήσαμε για λίγο σε έναν ήσυχο όρμο για ανασύνταξη και λίγη ξεκούραση.
Στις 4 ακριβώς 43 φουσκωτά με βεγγαλικά και κόρνες έκαναν ειρηνική εισβολή στο λιμάνι όπου μας περίμεναν οι κάτοικοι του νησιού μαζί με την Έπαρχο Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Χριστίνα Φατσέα τον Δήμαρχο του νησιού κ. Θεόδωρο Κουκούλη και τα παιδιά του Λιμενικού.
Στον καθένα που έβγαινε στην στεριά παιδάκια του νησιού προσέφεραν ένα μικρό μπουκέτο με το χαρακτηριστικό λουλούδι που φυτρώνει στο νησάκι απέναντι στο Καψάλη, την Χύτρα, και λέγεται SEMPRE VIVO δηλαδή ΑΘΑΝΑΤΟ γιατί ποτέ δεν μαραίνεται, και μια τσάντα με έντυπα και DVD με την ιστορία του νησιού.
Λίγο πιο πέρα κοπέλες του νησιού μας προσέφεραν το χαρακτηριστικό ποτό την ΦΑΤΟΥΡΑΔΑ μαζί με κάτι πεντανόστιμα άσπρα γλυκάκια που δυστυχώς δεν θυμάμαι πως τα λέγανε.
Σε ελάχιστο χρόνο η παραλία γέμισε από μέλη του Ομίλου που ξεχώριζαν από τα χαρακτηριστικά Φούξια καπελάκια τους φτιαγμένα ειδικά για το ταξίδι στα Κύθηρα. |
Παρασκευή 2 Μαΐου: Το πρόγραμμα προέβλεπε περιήγηση στο εσωτερικό του νησιού, και για τον σκοπό αυτόν ο Όμιλος είχε μισθώσει δυο πούλμαν και τους απαραιτήτους για τον σκοπό αυτό ξεναγούς.
Πρώτος σταθμός μας ήταν η Μυρτίδια! Τόπος ιερός, αγιασμένος με την παρουσία της θαυματουργού Εικόνας της Μυρτιδιώτισσας η οποία τον επέλεξε και τον προστατεύει. Σημείο αναφοράς για τους απανταχού της γης Κυθηρίους. Τόπος πνευματικής χαράς και ψυχικής ανάτασης, που προσφέρει στον επισκέπτη μια εκπληκτική θεα στη θάλασσα του Ιονίου. Η εικόνα της Παναγιάς της Μυρτιδιώτισσας ο θρύλος λέει ότι βρέθηκε με θαυματουργό τρόπο μέσα στις μυρτιές στην περιοχή των Μυρτιδίων κοντά στα δυτικά παράλια των Κυθήρων.
Το ένα από τα πούλμαν που μας μετέφεραν αναγκαστικά σταμάτησε 4 χιλιόμετρα μακριά από το μοναστήρι γιατί δεν μπορούσε να περάσει μέσα από ένα πέτρινο τούνελ που υπάρχει στον δρόμο, έτσι η πρόσβαση στο μοναστήρι έγινε από απανωτά δρομολόγια του μικρού, πολλοί όμως διένυσαν τα τέσσερα αυτά χιλιόμετρα με τα πόδια. |
Ο επόμενος προορισμός ήταν ο καταρράκτης της Φόνισσας στον Μυλοπόταμο, πραγματικό μαγευτικό θέαμα, το νερό έπεφτε από ψιλά και στο βάθος σχηματιζόταν μικρή λίμνη στην οποία κολυμπούσαν κύκνοι ενώ οι σταγόνες έπαιρναν όλα τα χρώματα της ίριδας.
Καθίσαμε αρκετή ώρα σε αυτό το μαγευτικό δροσερό τοπίο βγάζοντας φωτογραφίες ενώ μερικοί δεν δίστασαν να περπατήσουν στα ρηχά της λιμνούλας.
Φεύγοντας από τον καταρράκτη επισκεφτήκαμε το Λιβάδι και είδαμε το περίφημο γεφύρι του Κατουνίου, το μεγαλύτερο πέτρινο γεφύρι στον Ελλαδικό χώρο. Έχει μήκος 110 μέτρα και ανώτατο ύψος 15 μέτρα. Με 13 τόξα σε απόλυτη συμμετρία προβάλει μεγαλεπήβολα στην πλατιά έκταση του Λιβαδίου.
Δέος προκαλεί η Παλαιόχωρα, είναι η ερειπωμένη βυζαντινή πρωτεύουσα των Κυθήρων. Ο Άγιος Δημήτριος, όπως ονομαζόταν τότε, ήταν μια μικρή πολιτεία που κτίστηκε στα όρια ενός πανέμορφα άγριου φαραγγιού, αυτού της Κακιάς Λαγκάδας. Η περιοχή είναι στα βόρεια του νησιού και το φαράγγι εκβάλει στη βόρεια ακτή. Εκεί προστατευόντουσαν οι κάτοικοι από τις επιδρομές των πειρατών.
Το 1537 ο γενίτσαρος πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα κατάστρεψε και λεηλάτησε τον Άγιο Δημήτριο έσφαξε τους άνδρες και πούλησε της γυναίκες στα σκλαβοπάζαρα. Το χωριό είναι πολύ καλά κριμένο και τίποτα δεν θα γινόταν εάν όπως πάντα δεν υπήρχε ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ. Δυστυχώς τώρα δεν μπορούμε να επισκεφτούμε μέσα την Παλαιόχωρα και να να μπούμε στους βυζαντινούς ναούς, να θαυμάσουμε τις αγιογραφίες και να ακούσουμε τις φωνές των γυναικών την ώρα της σφαγής γιατί μετά τον μεγάλο σεισμό η πρόσβαση απαγορεύεται .
Η προσπέλαση του φαραγγιού αξίζει τον κόπο, αλλά χρειάζεται ορειβατικό εξοπλισμό και πολύ προσοχή γιατί το επίπεδο επικινδυνότητας είναι υψηλό. Ο δρόμος της Παλαιόχωρας είναι χωμάτινος. Η θέα από την πολιτεία στο φαράγγι κόβει πραγματικά την αναπνοή.
Περνώντας από το Λιβάδι ο ξεναγός μας έδειξε το σχολείο. Είναι ένα από τα σχολεία που χτίστηκαν επί Αγγλοκρατίας. Έχει ωραία αρχιτεκτονική και βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Οι Άγγλοι υποχρέωναν τότε τους κυθήριους να στέλνουν τα παιδιά τους στα αγγλικά σχολεία. Όσοι δεν δέχονταν την αγγλική παιδεία για τα παιδιά τους, αναγκάζονταν να πληρώνουν φόρους ή να δουλεύουν σε δημόσια έργα στο νησί. Υπάρχουν πάρα πολλά, σχεδόν πανομοιότυπα αγγλικά σχολεία στο νησί.
Γύρω στις 4 το απόγευμα η περιοδεία στο νησί τέλειωσε στον Αβλέμονα και στην ταβέρνα του Σωτήρη για φρέσκο ψάρι και δροσερό κρασί |
Ο Δήμος Κυθήρων η Έπαρχος Χριστίνα Φατσέα και τα μαγαζιά του Καψαλιού,τα οποία θα αναφέρω αναλυτικά στο τέλος, με πρωτοβουλία του Eric, διοργανώσαν μια βραδιά γιορτής προς τιμή των μελών του Ο.Φ.Σ.Ε. την Παρασκευή το βράδυ. Ο Eric Defever είναι Γάλος και μαζί με την γυναίκα του την Florence ζουν μόνιμα στο νησί και έχουν την κρεπερή ΒΑΝΙΛΙΑ.
Από τις εννέα το βράδυ παρά την κούραση από την πρωινή περιήγηση στο νησί, άρχισαν να μαζεύονται τα μέλη του Ομίλου μας για το γλεντά και πραγματικά το κέφι δεν άργησε να έλθει. Η ωραία μουσική από το συγκρότημα του νησιού το κρασί και το φαγητό άναψαν τα αίματα και όλοι μια μεγάλη παρέα τραγουδούσαν και χόρευαν στο πλακόστρωτο του παραλιακού δρόμου.
Ο Δήμαρχος κ. Θεόδωρος Κουκούλης, η Έπαρχος Χριστίνα Φατσέα,και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο του νησιού ήταν εκεί μαζί μας για να χορέψουν να διασκεδάσουν, τέλειοι οικοδεσπότες. Κάποια στιγμή βρήκαμε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε και αναμνηστικά δώρα για να μας θυμούνται και να τους θυμόμαστε. |
|
ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ
Σάββατο 3 Μαΐου: Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος που θα πάει στα Κύθηρα να μην επισκεφτεί και το νησάκι που βρίσκεται 25 μιλια ποιο νότια τα Αντικύθηρα. Άλλωστε το είχαμε υποσχεθεί και στην Έπαρχο.
Το νησί των Αντικυθήρων (κοινώς Τσιριγότο) που οι ντόπιοι ονομάζουν “Λιοί ” είναι ένας βράχος μέσα στη θάλασσα, νότια της Πελοποννήσου, ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη. Έχει έκταση 20 τ.χλμ και μήκος ακτών 24 χλμ.
Το ραντεβού μας για αναχώρηση είχε ορισθεί στις 10.00 το πρωί πράγμα λίγο δύσκολο μετά από το ξενύχτι της προηγούμενης βραδιάς. Ο καιρός είχε αλλάξει τελείως και το αεράκι στροβίλιζε τα νερό μέσα στο λιμάνι τελικά όμως όταν ανοιχτήκαμε λίγο διαπιστώσαμε ότι αέρα είχε αλλά ο κυματισμός δεν ξεπερνούσε τα 5 μποφόρ. Μέσα σε τρία σκάφη μαζευτήκαμε 16 άτομα, μαζί μας είχαμε εκτός από την Έπαρχο, δυο αρχαιολόγους, την Κελυ και τον Άρη.
Σε λιγότερο από μια ώρα μπήκαμε στο μικρό λιμάνι των Αντικυθήρων και συγκεκριμένα στο αλιευτικό καταφύγιο. Στο ντόκο μας υποδέχτηκε ο κοινοτάρχης κ. Διονύσης Προγουλάκης και οι λιγοστοί κάτοικοι του νησιού.
Στο κοινοτικό κατάστημα ανταλλάξαμε αναμνηστικά δώρα. Ο κοινοτάρχης μας χάρισε ένα πίνακα που απεικονίζει τον περίφημο Μηχανισμό των Αντικυθήρων.
|
Μετά όλη η ομάδα επιβιβάστηκε σε τρία ΙΧ και ευγενικά οι ιδιοκτήτες τους, τους ποιους για άλλη μια φορά ευχαριστούμε, μας ξενάγησαν στο νησί.
Πρώτος σταθμός η ΚΑΜΑΡΕΛΑ ένα σύμπλεγμα βράχων, που μόνο η φύση μπορεί να συνθέσει, ένας μικρός κολπίσκος, με τη θάλασσα να παιχνιδίζει στις μικρούς σχηματισμούς των βράχων. Πολύ δύσκολο να συναντήσεις αλλού την ομορφιά της Καμαρέλας.Στην συνέχεια επισκεφτήκαμε τον Ναό του Αγίου Μύρωνος, την πηγή, για να καταλήξουμε στο περίφημο κάστρο όπου οι δυο αρχαιολόγοι μας ο Άρης Τσαβαρόπουλος και η Γκέλυ Φράγκου μας ξενάγησαν για περισσότερο από 2 ώρες.
|
Το ΚΑΣΤΡΟ είναι μια πολύ καλά διατηρημένη τειχισμένη αρχαία πόλη στο βόρειο τμήμα του νησιού, πάνω από τον ορμίσκο του Ξηροποτάμου, όπου βρισκόταν το λιμάνι της.
Η πόλη σώζεται ολόκληρη, σε έκταση περίπου 300 στρεμμάτων και θα πρέπει να την κατοικούσαν περίπου 800 άτομα. Σε πολλά σημεία τα τείχη της διατηρούνται σε ύψος 6 m .
Σώζεται επίσης σε πολύ καλή κατάσταση ένας νεώσοικος (επικλινής χώρος για τη φύλαξη ενός πολεμικού ή πειρατικού πλοίου) λαξευμένος ολόκληρος στον βράχο, από τους ελάχιστους στον ελλαδικό χώρο που σώζεται ολόκληρος.
Από την έως τώρα ανασκαφική έρευνα φαίνεται ότι η οχύρωση κατασκευάστηκε προς τα τέλη του 4 ου ή τις αρχές του 3 ου αι. π.Χ. με μια σημαντική επισκευή προς τα μέσα του 3 ου αι. π.Χ, μετά τις καταστροφικές εκστρατείες των Ροδίων.
Η ζωή στην πόλη σταματάει τον 1 ο αιώνα π.χ. Από πολύ νωρίς το νησί φαίνεται ότι βρισκόταν κάτω από την εξουσία της Φαλάσαρνας, της γνωστής “πειρατικής” πόλης της δυτικής Κρήτης, της οποίας αποτελούσε το παρατηρητήριο και το προκεχωρημένο φυλάκιο. Ακολούθησε την τύχη της και καταστράφηκε όταν, μεταξύ του 69 και του 67 π.Χ. οι Ρωμαίοι αποφάσισαν την “εκστρατεία κατά της πειρατείας“. Σε όλη την έκταση της πόλης είναι εμφανή τα σημάδια της ταραχώδους πολεμικής ιστορίας του νησιού.
Ανάμεσα στα κινητά ευρήματα μεγάλο ποσοστό αποτελούν τα κατάλοιπα πολεμικών επιχειρήσεων, όπως είναι τα λίθινα βλήματα καταπελτών, οι αιχμές βελών και πάρα πολλές μολυβδίδες (μολύβδινα βλήματα σφενδόνας σε σχήμα αμυγδάλου) ενώ και στα τείχη διακρίνονται ιδιαίτερα πολλές επισκευές και μάλιστα σε ορισμένα σημεία αυτές είναι πολύ πρόχειρες. |
Το ταξίδι μας στα Αντικύθηρα τέλειωσε με ένα γεύμα που μας πρόσφερε η Κοινότητα, αγριοκατσικάκι κοκκινιστό πατάτες, κρασί ντόπιο και σαλάτες ,πιστεψτε με και μόνο για το αγριοκάτσικο αξίζει να πάτε στα Αντικύθηρα.
Στις 7 το απόγευμα αφήσαμε τα Αντικύθηρα αφού πρώτα υποσχεθήκαμε ότι θα ξανασυναντηθούμε σύντομα.
Στην επιστροφή σταματήσαμε για λίγο στην νησίδα Χύτρα που βρίσκεται μπροστά στο Καψάλη και μαγευτήκαμε από τα χρώματα της σπηλιάς που βρίσκεται στην Νότια πλευρά μια και ήταν η καλύτερη ώρα με τον ήλιο να την φωτίζει ως το βάθος. |
 |
Κυριακή 3 Μαΐου: Ημέρα επιστροφής στην Αθήνα έτσι σιγά σιγά τα σκάφη αναχωρούσαν από τα πανέμορφα Κύθηρα και όλοι σκεπτόμαστε ότι περάσαμε ένα αξέχαστο τετραήμερο.
Ο καιρός της επιστροφής ήταν τελείως διαφορετικός από τον πηγαιμό, παρουσιαστήκαν μάλιστα μικροπροβλήματα σε ορισμένα σκάφη τα οποία όμως σύντομα ξεπεράστηκαν χάρις στον προγραμματισμό την καλή οργάνωση και εμπειρία του Ομίλου σε μακρινά ταξίδια .
Ο Ο.Φ.Σ.Ε. ευχαριστεί όλους τους κατοίκους των Κυθήρων και Αντικυθήρων για την αγάπη και την φιλοξενία.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ την Έπαρχο κ Χριστίνα Φατσέα, Τον Δήμαρχο Θεόδωρο Κουκούλη, το Δημοτικό Συμβούλιο Κυθήρων τον Κοινοτάρχη Αντικυθήρων κ.Διονύση Προγουλάκη,Τους αρχαιολόγους Άρη Τσαβαρόπουλο και την Γκέλυ Φράγκου Την T TV καθώς και τα καταστήματα:ΜΑΓΟΣ-ΛΕΜΟΝΙ-ARTENA-FOX ANGLAIS-ΒΑΝΙΛΙΑ FORTEZZA-ΣΙΡΟΚΑΛΙ- BANDA LANDRA |
|
|
