Ο.Φ.Σ.Ε – ΟΜΙΛΟΣ ΦΟΥΣΚΩΤΩΝ ΣΚΑΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΥΝΟΡΟ ——- ΠΕΙΡΑΙΑΣ – ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ – ΠΕΙΡΑΙΑΣ –28/5/14 έως 1/6/14 — 1.

Όπως είχαμε υποσχεθεί, μόλις θα ήταν έτοιμο το οπτικοακουστικό υλικό από την αποστολή θα το αναρτούσαμε τιμώντας τα μέλη μας (και μη) που έφεραν σε πέρας αυτή την ηρωική αποστολή. Η όλη προσπάθεια να σας δοθούν τοσα gb βίντεο αφιερώνεται στην Άννα την σύζυγο του Αντώνη, την γυναίκα που συμμετείχε.

(Π. Κελεπούρης)

Και για όποιον δεν έχει χρόνο ένα συμπυκνωμένο βίντεο επεξεργασμένο για καλύτερη θέαση.

Ξημερώματα Τετάρτης 28/5/14 τα 3 φουσκωτά σκάφη του ομίλου μας έπεφταν στο νερό για το μεγάλο ταξίδι – ΠΕΙΡΑΙΑΣ – ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ – ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Ένα ταξίδι 652 ναυτικών μιλίων που σκοπό είχε να μεταφέρει ένα μήνυμα αγάπης σ΄ αυτό το τελευταίο σύνορο της Ελλάδας μας. Έτσι λοιπόν με αναμμένες μηχανές ένα TOP LINE 27 και δυο MARVEL με 8 επιβαίνοντες κατεβάζουμε τις μανέτες στις 06.45 το πρωί σημαδεύοντας το στενό της Αντιπάρου όπου και φτάνουμε μετά από 2 ώρες και ένα τέταρτο περίπου με μια σχετικά καλή θάλασσα. Αφού ξεκουραζόμαστε για λίγο συνεχίζουμε για Αστυπάλαια όπου θα κάναμε ανεφοδιασμό σε καύσιμα. Η θάλασσα είναι πολύ καλή και στις 14.30 φτάνουμε Αστυπάλαια. Γεμίζουμε καύσιμα, πίνουμε τον καφέ μας και συνεχίζουμε με πλώρη για Σύμη. Το απόγευμα γύρω στις 18.15 φτάνουμε στην Σύμη με καιρό 4με 5 bfr. Ένα πάρα πολύ ωραίο νησί με γραφικά σπίτια και ωραίο λιμανάκι. Στην είσοδο του λιμανιού αριστερά υπάρχει βενζινάδικο πάνω στη θάλασσα όπου γεμίσαμε βενζίνες. Αράξαμε στο βάθος αριστερά και το βραδάκι περπατήσαμε στα στενά του νησιού όπου και κυκλοφορούσαν πολλοί ξένοι τουρίστες. Το πρωί της Πέμπτης αφού ήπιαμε τον καφέ μας, στις 10.00 φύγαμε για την νήσο Ρω όπου και φτάσαμε στις 13.30 καλύπτοντας τα 92 ν.μ. από την Σύμη. Εκεί μας υποδέχθηκαν οι φαντάροι όπου ήταν και μια κοπέλα φαντάρος. Μου έκανε εντύπωση που μόλις κατεβήκαμε στεκόντουσαν σε στάση προσοχής λες και ήμασταν υπουργοί της Ελλάδος. Μπράβο τους. Τα παιδιά αυτά φυλάνε <<Θερμοπύλες>> γιατί η Τουρκία είναι σε απόσταση αναπνοής. Στην συνέχεια καταθέσαμε στεφάνι προσφορά του ομίλου μας στο μνημείο της κυράς της Ρω Δέσποινας Αχλαδιώτη και κρεμάσαμε την σημαία του ομίλου μας στο κάγκελο του μνημείου. Μετά τις σχετικές αναμνηστικές φωτογραφίες συνεχίσαμε για το Καστελόριζο όπου και φτάσαμε στις 15.00. Μπήκαμε στο λιμάνι με φωτοβολίδες και με κόρνες και δέσαμε ακριβώς απέναντι έχοντας έτσι καλύψει τα 317 ν.μ. από την Ανάβυσσο. Σε όλο το ταξίδι ο άνεμος δεν ξεπερνούσε τα 4 bfr κάνοντας έτσι εύκολο το ταξίδι μας. Το μεσημεράκι στο ντόκο παρέα δοκιμάσαμε Συμιακό γαριδάκι, καλαμαράκια, χταποδάκι και μιλήσαμε για τις εικόνες και τις εντυπώσεις του ταξιδιού μας. Το βραδάκι πήγαμε στην άκρη του λιμανιού στον μιναρέ και με κεφτεδάκια, τυρί, ψωμί και ντομάτες κάναμε ένα γλεντάκι με την κιθάρα μου τραγουδώντας τραγούδια της παρέας. Το πρωί της Παρασκευής πήγαμε στο Δημαρχείο όπου τα μέλη Σπύρος και Διονύσης Λάττας προσέφεραν επίπλωση γραφείου του εργοστασίου τους DECODE. Μας έδωσαν αναμνηστικά διπλώματα για την επίσκεψή μας και μιλήσαμε με τον προσωρινό Δήμαρχο για τα προβλήματα του νησιού που είναι πάρα πολλά. Στην συνέχεια πήγαμε στο Λιμεναρχείο και παραδώσαμε μια κούτα με ρούχα προσφορά από τα καταστήματα ΚΑΡΑΜΕΛΑ καθώς και έναν πίνακα ζωγραφικής που παρίστανε ένα φουσκωτό προσφορά του μέλους μας Σπύρου Ανδριανάκη δια χειρός της συζύγου του. Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με τους λαθρομετανάστες κι αυτά τα παιδιά σηκώνουν μεγάλο βάρος στους ώμους τους. Εν συνεχεία επισκεφθήκαμε το Δημοτικό σχολείο όπου παραδώσαμε στα παιδιά κιβώτια με ρούχα από τα καταστήματα ΚΑΡΑΜΕΛΑ και ΦΡΑΟΥΛΙΝΟ των Αφών Παγώνη καθώς και έπιπλα γραφείου των Αφων Λάττα του εργοστασίου DECODE. Η χαρά στα πρόσωπα των παιδιών ήταν απερίγραπτη και η δική μας ικανοποίηση ακόμη μεγαλύτερη. Σκοπός του ομίλου μας σ΄ αυτές τις περιπτώσεις είναι να δίνει χαρά. Στις 13.10 της Παρασκευής αποφασίσαμε να επιστρέψουμε διότι τα site του καιρού έδειχναν δυνατούς Νοτιοδυτικούς ανέμους τις επόμενες ημέρες. Βέβαια και σήμερα η θάλασσα δεν ήταν ότι καλύτερο διότι είχε αέρα 7 με 8 bfr Νοτιοδυτικό οπότε θα τον είχαμε πρίμα. Ψωνίσαμε και για τους φαντάρους της Ρω τρόφιμα, όπου αφού τα δώσαμε φεύγοντας από το Καστελόριζο συνεχίσαμε για Σύμη. Ο καιρός όσο ταξιδεύαμε φόρτωνε συνέχεια και γινόταν όλο και χειρότερος. Αν και η πλεύση μας ήταν κοντά στις Τουρκικές ακτές τα κύματα ήταν τεράστια. Ατελείωτες ανηφόρες και ατελείωτες κατηφόρες στην άβυσσο. Δεν βλέπαμε ο ένας τον άλλον. Είχαμε πολύ δρόμο ακόμη. Σε μια στιγμή <<έφαγα>> τόση θάλασσα που νόμιζα ότι έκανα μπάνιο και κάποιος μ΄ έσπρωξε ακόμη πιο κάτω. Τα μίλια πολλά μέχρι τη Σύμη. Σ΄ ένα μεγάλο κύμα που κτύπησε το ένα σκάφος σπάσανε κυριολεκτικά οι τέντες και σκίστηκε ο μουσαμάς που γράφαμε <<ΠΕΙΡΑΙΑΣ-ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ>>. Γέμισε νερό και σταμάτησε. Έβαλε τις σεντίνες κι άδειασε. Τα πράγματα είχαν γίνει μούσκεμα. Οι άλλοι δυο περιμέναμε σ΄ έναν κόλπο της Τουρκίας όπου μετά από λίγο ήλθε το σκάφος με σπασμένες τέντες και μούσκεμα όλα. Τα πράγματα ήταν δύσκολα. Τα κύματα ήταν βουνά αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή. Έπρεπε να συνεχίσουμε. Μάθαμε οτι με τον καιρό αυτόν στο BLUE STAR έγινε μετατόπιση φορτίου. Υπήρχαν στιγμές, δεν θα το πιστέψετε, που στην κοιλιά ενός κύματος, μεγάλου βουνού, υπήρχαν άλλα δύο. Απίστευτο. Κόστα – κόστα Τουρκία φτάσαμε στον τελευταίο κάβο που στρίβει για Σύμη αλλά αυτά τα τελευταία 20 μίλια είχαμε τον καιρό όρτσα. Έτσι λοιπόν στις 18.15 απόγευμα πια της Παρασκευής μετά από όλη αυτή την αξέχαστη εμπειρία δέναμε στο λιμάνι. Τακτοποιηθήκαμε, άλλοι στις βάρκες, άλλοι σε δωμάτια με απλωμένα ρούχα για να στεγνώσουν από τα πρωινά μπουγέλα. Το βράδυ σ΄ ένα μαγαζάκι στο λιμάνι με την κιθαρούλα και τα τραγουδάκια μας απολαύσαμε την τέλεια χαλάρωση. Πρωί του Σαββάτου μετά τον καφέ στις 11.00 η ώρα ξεκινάμε από Σύμη για Κω – Δονούσα – Νάξο. Στ΄ αριστερά στην έξοδο του λιμανιού είχε μια εκκλησούλα την Ανάληψη όπου δέσαμε στο ντοκάκι που είχε κι ανάψαμε ένα κερί γιατί ήταν η γιορτή της. Οι ντόπιοι μας έδωσαν άρτο και μας κέρασαν λουκουμάδες. Συνεχίσαμε λοιπόν και με ένα όρτσα 5αρι σημαδέψαμε τον Κέφαλο της Κω όπου και κάναμε ανασύνταξη. Όλα καλά και συνεχίζουμε για Δονούσα με το ίδιο 5αρι στη μάσκα. Στις 4.00 το απόγευμα δέσαμε στο λιμανάκι της Δονούσας και στο υπερυψωμένο μαγαζάκι άλλοι ήπιαν καφέ και άλλοι έφαγαν μια ποικιλία. Από ξένους είχε πολλούς το νησί. Ρότα βόρεια Νάξος, στενό Πάρου – Νάξου και δέσιμο στο ντοκάκι της Αγίας Άννας όπου μας περίμενε ο φίλος μας ο Ανδρέας που είχε κανονίσει για δωμάτια και βενζίνες. Αφού τακτοποιηθήκαμε το βράδυ με την κιθάρα έγινε το έλα να δεις. Τραγούδι, χορός, ξένοι, κεράσματα, κανάτες κρασιά μπύρες τι να σας πω. Αξέχαστη βραδιά. Πάντα τέτοια στη ζωή μας γιατί είναι πολύ μικρή. Το πρωί της Κυριακής πάλι μετά τον καφέ σ΄ ένα υπέροχο μαγαζί στην Αγία Άννα της Νάξου ξεκινήσαμε κατά την μία η ώρα το μεσημέρι για τα Λουτρά της Κύθνου όπου και φθάσαμε στις 15.15 με πάρα πολύ καλή θάλασσα. Κάτσαμε φάγαμε κάναμε έναν απολογισμό του ταξιδιού μας ήμασταν χαρούμενοι γιατί επιστρέψαμε χωρίς σοβαρά προβλήματα μέχρις εδώ και στις 5 το απόγευμα ξεκινήσαμε για το τελευταίο κομμάτι μέχρι την Ανάβυσσο όπου και φθάσαμε στις 6.10 το απόγευμα της Κυριακής. Η συνολική απόσταση που καλύψαμε, πήγαινε – έλα ήταν 652 ν.μ. Τα ονόματα των ταξιδευτών είναι (ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ )1.ΤΖΙΒΙΛΟΓΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ, αρχηγός αποστολής ,TOP LINE 27, 2. ΠΑΓΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ, MARVEL 9,60, 3. ΛΑΤΤΑΣ ΣΠΥΡΟΣ, MARVEL 9,30 και ( ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ) 1) ΑΝΔΡΙΑΝΑΚΗΣ ΣΠΥΡΟΣ , ΚΑΡΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 2) ΠΑΓΩΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΣ 3) ΛΑΤΤΑΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ ενώ ΠΛΗΡΩΜΑ ΣΤΟ MARVEL 9,60 Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΑΓΟΓΓΥΣΤΑ ΟΛΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΝΝΑ ΠΑΓΩΝΗ…………………………… ……….ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ ……. ΤΟ ΦΟΥΣΚΩΤΟ ΣΚΑΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΕΣ………………………Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό και σύντομα θα ανεβεί πολύλεπτο βίντεο.