Άλλη μία χρονιά γιορτάσαμε τα Κούλουμα και παραδοσιακά τα μέλη του ΟΦΣΕ εκδράμουν στην όμορφη Ελλάδα.Φέτος αποφασίσαμε να πετάξουμε τον χαρταετό και να χορέψουμε σάμπα στην Φωκίδα.Με ¨λιμάνι¨ το όμορφο Γαλαξίδι (γράφεται και Γαλαξείδι) βρήκαμε την ευκαιρία να επισκεπτούμε και την Αράχωβα, το λιβάδι Αράχωβας, τους Δελφούς, το Λιδορίκι με την τεχνητή λίμνη του Μόρνου, την Συκιά κάτω από τον επιβλητικό ορεινό όγκο της Γκιώνας.Κάποιοι πήγαν και στην Ιτέα και άλλοι στην Ερατεινή.
Για άλλη μία φορά νιώσαμε περήφανοι που ζούμε σε μία χωρα τόσο όμορφη με τέτοιες εναλλαγές στα τοπία, που πουθενά αλλού δεν βρίσκεις.Μετά από 200 χλμ μόνο, βρισκόμασταν σε μία παραθαλάσσια κωμόπολη και από την αρμύρα της θάλασσας σε μία ώρα ήμασταν κάτω από χιονισμένες πλαγιές, σε ορεινά χωριά, ορεινές λίμνες με αλπικά τοπία, εξωκλήσια σε σπηλιές με λίμνες, βόλτες σε ελατόδασος, απολαμβάνοντας κρασί και τσίπουρο με γεύσεις από προβατίνα, αρνί και χοιρινό αλλά και σαρακοστιανά με φρέσκα χταποδάκια, γαρίδες και σουπιές δίπλα στην αμμουδιά,χορεύοντας και απολαμβάνοντας την ζεστή φιλοξενία των κατοίκων των Ελληνικών χωριών, ορεινών και παραθαλασσίων.
Οι περισσότεροι φτάσαμε το Σαββάτο το πρωί και μετά την τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας, επισκεφτήκαμε το Γαλαξίδι.Ώραία παραθαλάσσια κωμόπολη με πλούσια ιστορία.Δυστυχώς η συμπεριφορά των επαγγελματιών εστίασης δεν ήταν η καλύτερη.Ευτυχώς οι επιλογές ήταν πολλές και στα γύρω χωριά και το ξεπεράσαμε όπως τα μέλη του ΟΦΣΕ γνωρίζουν.Ξεκουραστήκαμε και ετοιμαστήκαμε για το βραδυνό πάρτυ μασκέ. Συγκεντρωθήκαμε και χορέψαμε γύρω από τις φωτιές, έθιμο της περιοχής και όχι μόνο.ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ.
Και εδώ είχαμε μία απογοήτευση.Το φαγητό ικανοποιητικό, η αίθουσα όλη δική μας, αλλά η μουσική απούσα, είχαμε στην διάθεσή μας ένα στερεοφωνικό με ηχεία μεγέθους…. pc, οπότε καταφύγαμε στην συνέχεια στα πολυάριθμα μπαράκια για χορό.ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ (πολύ γέλιο).
Την Επομένη ο Γιώργος Ζαφόλιας είχε σχεδιάσει μία εκδρομή στους πρόποδες της Γκιώνας (δες εδώ).Περάσαμε από το Λιδωρίκι και την λίμνη του Μόρνου, περιτρυγυρισμένοι από χιονισμένες βουνοκορφές.ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ (προσοχή έχει επεξεργαστεί να ειναι πιο ”καλλιτεχνικό”) .
Μετά από μία όμορφη διαδρομή καταλήξαμε στο χωριό Συκιά με την Γκιώνα επιβλητικά να ορθώνεται από επάνω της με την μοναδική στην Ευρώπη αρνητική κλίση της (δες εδώ).
Αφήσαμε το χωριό, αφού πρώτα παραγγείλαμε στο τοπικό καφεταβερνείο-ψησταριά “κάτι λίγα που έτυχε να έχει” και οι περισσότεροι ξεκινήσαμε πεζοί μέσα στο ελατόδασος για το εκκλησάκι της Ζωοδόχου πηγής .Μετά από 40′ πεζοπορία
φτάσαμε εμπρός σε ένα ξωκλήσι κτισμένο στην είσοδο ενός σπηλαίου.Λιτό από έξω, πιο λιτό μέσα και πίσω από το ιερό που ταβάνι είχε την οροφή του σπηλαίου και έσταζε νερό υπήρχε μία πηγή που δημιουργούσε μία λίμνη και κάποιες λεκάνες ρηχές σχηματισμένες από τα άλατα των ασβεστολιθικών πετρωμάτων που παρέσερνε διαπερνώντας τα το νερό.Κάποιοι σταλαγμίτες πρόβαλλαν σαν νησάκια από την λίμνη και στολίζονταν από εικόνες της ζωοδόχου πηγής.ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ.
Μετά το προσκύνημα στο ξωκλήσι και αφού απολαύσαμε την θέα με την παρέα λίγης ρακή, (ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ)
πήραμε τον δρόμο του γυρισμού, άλλα 40′ περπάτημα, αλλά πιο ξεκούραστα τώρα γιατί μας έρχονταν η μυρουδιά της προβατίνας που ψήνονταν. Ακολούθησε λιτό παραδοσιακό Ελληνικό χωριάτικο γεύμα και γλέντι που κάποια στιγμιότυπα έχουν καταγραφεί στο σχετικό βίντεο.ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ (unrated version!)
Αργά το απόγευμα πήραμε τον δρόμο του γυρισμού κουρασμένοι αλλά γεμάτοι περηφάνια για τις ομορφιές και τις νοστιμιές της πατρίδας μας.
Το βράδυ, κάποιοι αποκαμωμένοι προτίμησαν την αγκαλιά του Μορφέα και οι υπόλοιποι τίμησαν τα μπαράκια του Γαλαξιδίου και της Αράχωβας.
Το επόμενο πρωί κάποιοι επισκέφτηκαν την Αράχωβα, άλλοι την Ιτέα και την Ερατεινή.Όσοι πήγαν στην Ερατεινή είχαν την ευκαιρία να πετάξουν χαρταετό. Ναι! Mετά τα χιόνια της Παύλιανης και της Δημητσάνας, τα προηγούμενα 2 έτη τα καταφέραμε.Το απόγευμα αφήσαμε πίσω το Γαλαξίδι, με το σύννεφο από τα αλεύρομουτζουρώματα να ύπταται πάνω από το λιμάνι, παίρνοντας τον δρόμο του γυρισμού γεμάτοι από όμορφες εικόνες και αξέχαστες εμπειρίες.